Miłość uczuciem pełnym namiętności

Miłość to uczucie, które łączy dwoje ludzi

Lecz Nienawiść wtarga nagle i wszystko paskudzi

Diabelski plan Panny N już niedługo się ziści

Anielska Panna M krzyknie "Wy egoiści"

Ileż można trwać w bezwartościowej chwili

Kiedy namiętność nam wszystko umili

Wszystko swoje ramy czasowe posiada

Dlatego Panna N z uczucia już zsiada

Wtedy życie potoczyć się może przez tor brzozowaty

Ale dopomóc mu możesz tylko Ty

Ponieważ posiadasz przepiękny dar

Którego nigdy nie miał nikt

Moc spojrzeń naszych

Patrząc na Ciebie, czuję się jak w niebie

Kiedy Ty patrzysz na mnie, me serce bije dla Ciebie

Widzimy nas w przyszłym świecie

A jego podłożem jest naszych twarz odbicie

Wszystko wyrasta dorodne

Jeśli nasze myśli są tego świata godne

A my szeroko uśmiechnięci

Mimo że wiemy, co się święci

Trzymamy się za ręce Bogu w podzięce

Ściskamy nasze dłonie ciągle dziecięce

A oczyma naszymi wypatrujemy przyszłości świetlanej

Pozostawiając po kątach kawałki przeszłości zbesztanej

Kochamy się i szlochamy za wzajemnym dotykiem

Żyjemy jakbyśmy byli naćpani narkotykiem

Nasze pocałunki o dreszcze nas przyprawiają

I po sobie niezapomniane chwile pozostawiają

Droga wąska i kręta

Podążam drogą wąską i krętą

Czuję powiew pachnący miętą

Orzeźwia mnie to i prowadzi prosto

Lecz ja w momencie w lewo skręcam ostro

Konary wyciągają się w mą stronę

W głowie słyszę szept: "Zaraz Cię ochronię"

Przypominam sobie to ciepłe spojrzenie

Kiedy On wywoływał we mnie uczuć stężenie

Poczułam dotyk Jego ust

Lecz wtedy pociągnął za spust

Krew pociekła Mu po skroni

Jak również wzdłuż mej malutkiej dłoni

Przyciągnęłam do mego nosa dłoń

I poczułam przepiękną woń

A na ustach metaliczny posmak krwi

Będąc pewną, że już nikt ze mnie nie zadrwi

Cogito ergo sum

Cogito ergo sum

Myślę, więc jestem i chwytam okazje

Idę przed siebie i napotykam cichą wewnętrzną inwazję

Patrzę na wprost i widzę jak płonie ogień

Spoglądam z daleka na nieba stopień

Myślę, czy kiedyś schody te dotknę

Czy delikatnie dłonią chwycę żywą płotkę

Stoję w środku wielkiego szumu

Polityk pewnej partii próbuje rumu

Pani profesor ogląda się za siebie

Myśli jak filozof: "Jak to jest w niebie?"

Dochodzi do wniosku, że istniejemy póki myślimy

Nawet, kiedy w łóżeczku dawno słodko śpimy

Lecz mamy XXI wiek

I myślenie to tylko na mózgu skrzep

Cichy szept pocałunku

Jeden pocałunek, który tak wiele znaczył

Jedno spojrzenie Twych niebieskich oczu, abyś mi wybaczył

Cichy szept Twych smutnych ust

Słucham ich dalej, aby dać mej złości upust

Kołatanie serca, pełne miłości spojrzenie

Nie minie to tak szybko jak wiatru tchnienie

Ktoś idzie, powoli stąpa po tej ziemi

A wszystko pod nim się mieni

Chwila stop

Gaśnie serca bicie

Wszystko zniknęło jak me w kałuży odbicie

W ręce trzymam zakrwawiony nóż

Z krótkim dopiskiem "No cóż"

Ty stoisz w mym pobliżu, tęsknisz

Tak naprawdę tylko znów mnie potępisz

Spuścisz na mnie Diabła czeluście

A ja na do widzenia, dam mej krwi bezpieczne ujście